Ballonnen vol liefde!
Wat een bizarre (intense) dag! In deze normaal zo onrustige wijk Bloemhof, mochten we een 'bommetje' van liefde en genade droppen! God heeft Arrianne op ons pad gebracht en zij heeft non-stop (van 14:00 tot 18:00) ballonnen gevouwen voor de kinderen. Elke ballon heeft een boodschap, maar de kern is altijd: God ziet jou, God houdt van jou en Hij kent jou! Het was prachtig om te zien hoe de kinderen in de rij stonden voor een ballon.
Ondertussen konden de ouders een bakkie koffie krijgen en kregen ze wat lekkers uitgedeeld en was er ruimte voor gesprek. Soms een kort praatje van 5 minuten, maar soms een gesprek van ruim een uur! Bijzonder hoe mensen de tijd nemen en er echt openingen ontstaan om het evangelie te delen.
De vele 'straatjochies' die Bloemhof rijk is verzamelden zich al snel op het bijgelegen voetbalveldje, toen ze erachter kwamen dat we een balletje gingen trappen. Het veldje stroomde langzaam vol en Peter begon zijn roeping uit te leven en hen te coachen. Een cultuur neer te zetten van Gods liefde, iets wat de meeste van deze mannetjes nog nooit ervaren hebben!
De middag verliep grotendeels bijzonder vredig. Tiemen en ik (Richard) liepen aanbiddend met onze gitaren door de aangrenzende straten. We begroetten de mensen en er daaruit kwamen mooie ontmoetingen voort. Een man met twee gouden tanden en een papegaai op zijn schouder welke mee ging 'bouncen' op de worship (in het kader van Heel de Schepping geeft U eer!). Kinderen die applaudisseerden, waardoor wij mij hun (moslim) vader in gesprek kwamen. Jezus was voor hem niet meer dan een profeet. Toen ik vroeg of hij dit gesprek zou willen herinneren als Jezus zich aan Hem wil openbaren in een droom begon hij te glimlachen! Ik ben zo benieuwd!
Je zou bijna denken dat het een doodgewone wijk is met spelende en lachende kinderen, maar ook werd duidelijk hoeveel gebrokenheid er schuil gaat achter elke voordeur, achter elk kind en elke ouder die je daar ziet en spreekt. Als je met Gods ogen gaat kijken, dan begint je hart te huilen. Plotseling sloeg de sfeer dan ook om...
Tijdens de (geestelijke) afsluiting aan het eind van de middag zag je een aantal tieners de confrontatie opzoeken: zowel op het voetbalveld als op het plein, maar inplaats van de discussie aan te gaan, richtten we ons op God en begonnen we te aanbidden. Vervolgens kwam Charles als een gezonden engel in vrede op die mannetjes af en liet hun even begaan. Peter legde het voetbalpartijtje stil en begon met de kleintjes de trainen: er kwam weer rust en nieuwe openheid, zodat wij in alle vrede konen afsluiten, afbreken en afscheid nemen.
Het is ook zo wennen voor hen om christenen niet als vijandig te zien en Jezus (Isa voor moslims) als veel meer te zien dan slechts een profeet. Al met al mochten we deze middag het kwade overwinnen door het goede en dat is wat ons en hen bijblijft!
Foto's!
