Thuisgeven met kerst
"Er is altijd veel aandacht voor de bewoners zo vlak voor kerst, maar tijdens de kerstdagen is het hier, op het personeel na, zo goed als uitgestorven. Daarom is het gaaf dat jullie juist hier vandaag zijn", deelt de locatiemanager enthousiast.
We zijn zelf gewend om tijdens kerst samen te komen met vrienden en familie en dat is iets moois en kostbaars. Maar wat nu als je geen dierbaren meer om je heen hebt? Als je geen (gezond) contact meer hebt met familie? Dit is het geval bij veel daklozen die bij het Leger des Heils onderdak zoeken.
We proeven een bedeesde sfeer bij binnenkomst. Voor de meeste mensen hier op de dagopvang is kerst namelijk helemaal geen fijne tijd. Mensen worden geconfronteerd met hun huidige situatie en voelen zich eerder eenzaam dan verbonden. Contact maken gaat dan ook niet vanzelf. Het is belangrijk om actief op de bewoners af te stappen en het gesprek te initiëren. Gelukkig zijn we goed voorbereid. We hebben de huiskamer gezellig aangekleed, lekkernijen meegenomen en delen koffie en thee uit.
We raken in gesprek en iemand deelt dat hij twee keer een zelfmoordpoging heeft ondernomen. We getuigen dat God Hem beschermt heeft, maar vertellen ook over de tegenstander, de duivel, die mensen kapot wil maken. Hij voelt zich begrepen en we mogen met hem bidden. Als we klaar zijn, vertelt hij dat hij een warme gloed over zich heen voelt komen en een stralende lach verschijnt op zijn gezicht. Wow, wat een doorbraak! Dankbaar neemt hij het aangeboden zakbijbeltje in ontvangst.
Inmiddels is het tijd om te starten met de huiskamer kerstdienst. Bekende kerstliederen klinken door het gebouw. Hoewel er diverse mensen op de locatie verblijven, is het in de woonkamer relatief rustig. De meeste mensen zijn toch wat schuw, sommige lopen met oordoppen heen en weer, anderen zitten in de kamer ernaast. Maar een enkeling zit bij ons in de huiskamer aandachtig te luisteren. Het is altijd weer een les dat Gods hart uitgaat naar die ene!
De kerstboodschap is helder en radicaal. Nee, Jezus is niet gekomen voor een 'quick fix', om je bankrekening even te vullen of al je problemen pats-boem op te lossen. Jezus is gekomen voor jou om je nieuw perspectief te geven, zodat je samen met Hem je problemen aan mag gaan en volwassen mag worden. Hij ontmoet ons in onze kwetsbaarheid, net zoals wij Jezus mogen verwelkomen als een babytje in een kwetsbare kribbe. "Waarom zou je het niet een keer met Jezus proberen?", luidt dan ook de slotvraag.
Na het zingen van het slotlied ervaren we dat het de hoogste tijd is om echt de tijd voor de mensen te nemen. We gaan letterlijk naast de bezoekers zitten en vragen hen recht op de man af wat Kerst voor hun betekent. De sfeer verandert. We ervaren rust en vrede. Langzaam komen de verhalen los, er vloeit een traan en er wordt her en der gebeden. Een man wil eerst geen gebed ontvangen, maar komt hier zelf op terug. Is God hier misschien aan het werk in de harten van deze mensen? Wij geloven van wel!
Aan het einde van de ochtend spreken we met twee jonge bewoners. Eén vertelt dat hij vanmiddag kerst gaat vieren bij zijn vader: samen blowen en drinken. We kunnen zo iemand zo makkelijk veroordelen in ons hart, maar hij vertelt verder. Als jong jochie hiernaar toe gebracht door zijn ouders. Een leven lang aan de drank en drugs als verdoving voor de pijn van alles wat hij heeft meegemaakt. Nee, een verslaving in stand houden is niet de oplossing, maar we voelen wel compassie voor zijn verhaal.
Juist tijdens de kerstdagen mogen we Jezus laten zien. We mogen thuisgeven van de Koning die is geboren!